Pilot 1: De boerderij van Fred
Fred Dumas en zijn boerderij zijn onlosmakelijk verbonden. Veertig bewogen jaren heeft Fred hier doorgebracht in wisselende samenstellingen van vier vrouwen, vijf kinderen, een hok vol kippen en een kukelende haan. Het nieuws slaat dan ook in als een bom: door de crisis is de smederij failliet en het huis moet worden verkocht. Als de boerderij er niet meer is, waar kan iedereen dan nog samen komen? Waar kan het leven nog zo worden gevierd?
Het opruimen van veertig jaar nooit weggegooide spullen raakt ook de gemoederen van de kinderen en exen. Eigenlijk had iedereen gehoopt dat dit huis altijd zou blijven bestaan. Maar Fred zou Fred niet zijn als hij niet snel zijn positieve kijk op het leven herpakt en het oude vervangt met iets nieuws.

Pilot 2: Een Englishman in Amsterdam
Het avontuur, de kunst en de liefde brachten de Londense Cyril Lixenberg naar de Leliegracht in Amsterdam. Ooit werd hij bijna geweerd uit dit huis. Als kunstenaar kreeg hij de stempel ‘onbetrouwbare huurder’ die het huis zou volstouwen met oude meuk met houtworm. Maar die oude meuk mengt zich moeiteloos met zijn eigen moderne kunst alsook met de collectie Afrikaanse beelden die vanuit alle hoeken bezoekers begroeten. Voor dochter Dana, wiens fotografie haar al vijfentwintig jaar woonachtig houdt in New York, is dit ouderlijk huis het anker en de steun in de rug om het harde leven in de Big Apple aan te kunnen.

Inmiddels moet de 82-jarige Cyril met een traplift de vijftig treden omhoog. Maar van verhuizen is geen sprake. Zijn ideeën zijn hier geboren, zijn kinderen zijn hier grootgebracht en de liefde van zijn leven is hier gestorven. Nu zijn eigen einde nadert is hij vastbesloten te blijven tot het laatste moment.

Thuis is...

2018 in productie
In de serie Thuis is… komen opmerkelijke verhalen tot leven van mensen die verknocht zijn aan hun huis: dé plek waar ze zich zo geborgen en verbonden voelen dat hun ziel en zaligheid zichtbaar is voor iedereen die binnen mag kijken. Droomhuizen, ouderlijk huizen, huizen van vergane glorie, huizen als molensteen of appeltje voor de dorst. Een plek om te pronken, te schuilen, te creëren en het leven te vieren.